جذب آب در بلوک و پانل های AAC

جذب آب در بلوک و پانل های AAC

درود بر شما 

جذب آب یکی از مهم‌ترین و در عین حال، یکی از کژتاب ‌ترین ویژگی‌های این بلوک‌ها است که درک صحیح آن برای اجرای یک دیوار با کیفیت، ضروری است.

در ادامه، اطلاعات جامع و راهکارهای عملی را به تفکیک برای شما ارائه می‌دهم.

بخش اول: درک جامع جذب آب در بلوک AAC

بلوک AAC به دلیل ساختار متخلخل و حفره‌های هوای بسته‌ای که دارد (حدود ۸۰٪ حجم آن هواست)، رفتار منحصربه ‌فردی در برابر آب از خود نشان می‌دهد. درک این رفتار به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود:

۱. ماهیت جذب آب در ( AAC )چرا و چگونه؟

ساختار متخلخل: بلوک AAC مانند یک اسفنج با میلیون‌ها حفره هوای ریز و بسته است. این حفرات به هم متصل نیستند.

*  جذب آب سطحی (اثر مویینگی): وقتی آب با سطح بلوک تماس پیدا می‌کند، لایه‌ی بسیار نازکی از سطح بلوک به دلیل پدیده مویینگی، آب را به خود جذب می‌کند. این همان چیزی است که هنگام زنجاب کردن یا پاشیدن آب روی بلوک مشاهده می‌کنید. این جذب آب، سریع ولی سطحی است.

جذب آب عمقی (بسیار کند و ناچیز): به دلیل بسته بودن اکثر حفرات هوا، نفوذ آب به عمق بلوک بسیار بسیار کند صورت می‌گیرد. اگر یک بلوک AAC را برای مدت طولانی در آب غوطه‌ور کنید، تنها لایه‌های بیرونی آن اشباع می‌شوند و مغز بلوک خشک باقی می‌ماند. این ویژگی یک مزیت بزرگ برای جلوگیری از نفوذ رطوبت به داخل ساختمان است.

نتیجه‌گیری کلیدی:

بلوک AAC آب را به صورت سطحی و سریع جذب می‌کند، اما در برابر نفوذ عمقی آب بسیار مقاوم است. این دو ویژگی را نباید با هم اشتباه گرفت.

۲. مقایسه جذب آب AAC با سایر مصالح

پیامدها برای اجرا

عمق نفوذ

سرعت جذب

نوع جذب آب

مصالح

نیاز به زنجاب کردن برای جلوگیری از خشک شدن ملات

بسیار کم

 سریع

سطحی (مویینگی)

بلوک AAC

نیاز به زنجاب کامل و غرقاب کردن برای جلوگیری از ترک ملات

 زیاد

متوسط

عمقی (حفرات باز)

آجر فشاری (سنتی)

جذب آب زیاد و سنگین شدن بلوک، نیاز به زنجاب کامل

 زیاد

 سریع

عمقی (حفرات باز)

بلوک سیمانی (لیکا/پوکه)

 

همانطور که می‌بینید، مشکل اصلی در اجرای دیوار AAC، "جذب آب" به معنای نفوذ رطوبت نیست، بلکه "تشنگی سطحی" بلوک است که می‌تواند آب ملات را به سرعت بمکد.

بخش دوم: چالش‌ها و مشکلات ناشی از جذب آب سطحی AAC

اگر جذب آب سطحی بلوک مدیریت نشود، مشکلات زیر در حین و پس از دیوارچینی رخ می‌دهد:

1.  سوختن ملات (Dehydration): بلوک خشک، آب ملات (چه سنتی و چه چسب بلوک) را به سرعت جذب می‌کند. این کار باعث می‌شود فرآیند هیدراتاسیون سیمان در ملات ناقص انجام شود.

    *   نتیجه: ملات به مقاومت نهایی خود نمی‌رسد، چسبندگی بین بلوک و ملات به شدت کاهش می‌یابد و دیوار یکپارچگی لازم را نخواهد داشت. در واقع ملات "می‌سوزد" و پودر می‌شود.

2.  کاهش کارایی (Workability) ملات: ملات به سرعت سفت شده و کار کردن با آن دشوار می‌شود. این موضوع باعث کاهش سرعت اجرا و عدم امکان تراز کردن دقیق بلوک‌ها می‌گردد.

3.  ایجاد ترک‌های انقباضی در ملات: خشک شدن سریع و غیریکنواخت ملات منجر به ایجاد ترک‌های ریز در بندهای افقی و عمودی می‌شود که استحکام دیوار را تضعیف می‌کند.

4.  کاهش چسبندگی در مراحل نازک‌کاری: اگر دیوار AAC بدون آماده‌سازی مناسب گچ‌کاری یا پلاستر شود، سطح تشنه بلوک، آب گچ و خاک یا پلاستر سیمانی را نیز به سرعت جذب کرده و باعث ترک خوردن لایه نازک‌کاری و جدا شدن آن از دیوار می‌شود.

بخش سوم: راهکارهای عملی و حرفه‌ای (ویژه متخصصین)

به عنوان یک متخصص، راهکارهای زیر را برای مدیریت صحیح جذب آب بلوک AAC به کار بگیرید:

راهکار ۱: زنجاب کردن (مرطوب کردن) صحیح بلوک‌ها

این مهم‌ترین و اولین قدم است. اما "چگونه" زنجاب کردن بسیار اهمیت دارد:

*   روش صحیح:

1.  بلوک‌ها را قبل از استفاده در محل دیوارچینی بچینید.

2.  با استفاده از یک شلنگ آب با سری پخش‌کننده (مانند آب‌پاش باغبانی) یا یک جاروی خیس، سطح بلوک‌ها را کاملاً مرطوب کنید. هدف این است که سطح بلوک از حالت "تشنه" به حالت "نم‌دار" تغییر کند.

3.  اجازه دهید آب سطحی اضافی تبخیر شود و بلوک به حالت "نم‌دار مات" (Damp but not glistening) درآید. این حالت ایده‌آل است.

 

*    روش‌های اشتباه که باید از آنها اجتناب کرد:

   *غرقاب کردن بلوک: هرگز بلوک‌های AAC را در حوضچه آب غرقاب نکنید. این کار باعث سنگین شدن بی‌مورد بلوک، افزایش زمان خشک شدن دیوار و ایجاد رطوبت محبوس در ساختمان می‌شود.

   *استفاده از بلوک کاملاً خیس: اگر سطح بلوک غرق در آب باشد، یک لایه فیلم آبی بین بلوک و ملات ایجاد می‌شود که چسبندگی را کاهش می‌دهد (مشابه پدیده Aquaplaning).

راهکار ۲: انتخاب و آماده‌سازی ملات مناسب

*     استفاده از چسب بلوک  AAC :   بهترین گزینه، استفاده از چسب‌های پلیمری مخصوص بلوک AAC است. این چسب‌ها به گونه‌ای فرموله شده‌اند که:

    *   ظرفیت نگهداری آب (Water Retention) بالایی دارند: آب را برای مدت طولانی‌تری در خود نگه می‌دارند و به بلوک فرصت خشک کردن سریع را نمی‌دهند.

    *   چسبندگی شیمیایی و فیزیکی بالایی ایجاد می‌کنند: اتصالی بسیار قوی‌تر از ملات ماسه سیمان فراهم می‌آورند.

    *   نحوه اجرا: این چسب‌ها با ضخامت کم (۲ تا ۳ میلی‌متر) و با استفاده از ماله دندانه‌دار مخصوص اجرا می‌شوند که باعث افزایش سرعت و کیفیت کار می‌شود.

 *   در صورت استفاده از ملات ماسه سیمان (روش سنتی):

    *   عیار سیمان مناسب: از ملات با عیار سیمان بالاتر استفاده کنید (مثلاً نسبت ۱ به ۴ یا ۱ به ۵ سیمان به ماسه).

    *   افزودنی‌های نگهدارنده آب: می‌توانید از افزودنی‌های پلیمری یا مواد جایگزین نگهدارنده آب (مانند متیل سلولز) در ملات استفاده کنید تا کارایی و زمان گیرش آن را بهبود ببخشید.

    *   قوام ملات: ملات را کمی شل‌تر از حد معمول برای آجر تهیه کنید تا کاهش آب اولیه، آن را بیش از حد سفت نکند.

راهکار ۳: آماده‌سازی دیوار برای نازک‌کاری

جذب آب سطحی بلوک در مرحله نازک‌کاری نیز باید مدیریت شود.

*   قبل از اجرای گچ و خاک یا پلاستر سیمانی:

1.  سطح دیوار را با یک جارو یا فرچه سیمی تمیز کنید تا گرد و غبار حاصل از برشکاری پاک شود.

2.  سطح دیوار را به طور یکنواخت با آب‌پاش مرطوب کنید. این کار دقیقاً مانند مرحله زنجاب کردن بلوک است.

3.  در پروژه‌های حساس و برای اطمینان از حداکثر چسبندگی، می‌توانید از یک لایه پرایمر مخصوص روی سطح دیوار استفاده کنید. پرایمر هم جذب آب را کنترل می‌کند و هم چسبندگی لایه بعدی را به شدت افزایش می‌دهد.

*  استفاده از گچ پلیمری (گچ گیپتون): این نوع گچ‌ها به دلیل داشتن افزودنی‌های پلیمری، چسبندگی بسیار بهتری به سطوح صاف و صیقلی مانند AAC دارند و کمتر تحت تأثیر جذب آب سطح قرار می‌گیرند.

 

جمع‌بندی نهایی :

به طور خلاصه، کلید موفقیت شما در دیوارچینی با بلوک AAC، تغییر نگرش از "مقابله با جذب آب" به "مدیریت تشنگی سطحی بلوک" است.

1.  هرگز غرقاب نکنید، فقط زنجاب کنید: سطح بلوک را نم ‌دار کنید تا آب ملات را ندزدد.

2.  بهترین انتخاب، چسب مخصوص AAC است: برای کیفیت، سرعت و استحکام بالاتر، از چسب مخصوص استفاده کنید.

3.  اگر از ملات سنتی استفاده می‌کنید، آن را تقویت کنید: با افزایش عیار سیمان یا افزودنی‌ها، زمان کارایی ملات را افزایش دهید.

4.  دیوار را برای نازک ‌کاری آماده کنید: مرطوب کردن سطح دیوار قبل از اجرای پلاستر یا گچ، برای جلوگیری از ترک خوردن و جدا شدن لایه نهایی، حیاتی است.

با رعایت این اصول فنی، نه تنها از مشکلات رایج جلوگیری می‌کنید، بلکه کیفیتی متمایز و حرفه‌ای در اجرای دیوارهای AAC ارائه خواهید داد که نشان از تخصص و دانش بالای شما دارد.

امیدوارم این توضیحات جامع و کاربردی بوده باشد.